lunedì 1 ottobre 2012

Nata a la Scrofa

Quanno er gatto nun c’è li sorci bballeno
Eh! cquanno te ved’io chi nun te pijja
pe ’na bbocca de bbasci a ppizzichetto?
pe ’na pupa che ffa la pisscia a lletto?
pe ’na serva de ddio senza viggijja?

Ciabbassa l’occhi, tiè er barbozzo in petto,
se fa rossa se fa com’una trijja!
Inzomma, a vvoi! nun pare mó la fijja
che sso... de la Madonna de l’Archetto?

Ma appena io svorto er culo, ehé, bbon giorno!
Allora se dà er levito a la pasta,
se smena er pane, e ppoi se scopa er forno.

E intanto che cchi spizzica e cchi attasta,
tu ssoni la tïorba, io sono er corno...
Già, ssei nata a la Scrofa, e ttanto bbasta.

 (G.G. Belli, 23 ottobre 1831)

Nessun commento: