lunedì 29 ottobre 2018

L'origine del Vesuvio

Camillo de Vito, Eruzione, 1820
« Vedarraje appriesso la montagna de Somma, che 'mprim'ma se chiammava Vesuvio: chisto era no gentelommo de Napole che se 'nnammoraje porzì de na segnora de casa Crapa, che a chille tiempe era casata de Sieggio.
E perché li pariente non ce vozero acconsentire, quanto cchiù isse s'ammavano tanto cchiù se vedevano rutte li designe lloro; anze li pariente mannajeno la segnora a starese a lo Capo de Menerva, addove non potenno essa vedere l'ammante sujo, no juorno che ghieva a spasso dinto na falluca se jettaje a maro, e deventaje n'isola, che pe nfi' a lo juorno d'oje se chiamma Crapa.
Vesuvio, avutone la nova, accommenzaje a ghiettare sospire de fuoco, ed a poco a poco arreventaje na montagna, che se chiamma de Somma: e perché bede sempe la 'nnammorata soja, montagna e bona sempe arde e sempe jetta fuoco: e quanno se mette 'n collera fa tremmare la cetà de Napole che se pente, ma senz'utele, de non averele dato chella che desederava ».
(Pompeo Sarnelli, "Posilicheata", 1684)

Nessun commento: